Dija dhe vetëdijësimi

Ajo nuk shkruan nga dëshira por nga dhimbja e një të vërtete të hidhur -Ajla Hajdari

Me të drejtë ose gabimisht,me leje ose jo unë nuk munda të qëndroj heshtur edhe kësaj here ndaj popullit tim.Ky popull gjithmonë më ka trazuar dhe vazhdonë ta bëj të njejt ën të më trazojë shpirtin sikur valët e detit që ngrihen dhe ulen përn jëher ë.A thua vërtetë ne merituam një trishtim të tillë,athua metëvërtet ë ne e merituam të kemi një vulë të tillë mbi shpirtin tonë apo jemi ende n ë  ënd ër dhe ende nuk kemi kuptuar se çfarë në fakt meriton populli jonë.

Më vrau fjala ,më vrau penda,më vranë ekranet televizive  kur po shihja dhe merrja lajmet e hidhura për një popull I cili la gjithçka vetëm e vetëm t ë mos mbajë nofk ën tradhëtar.

Vallë ky term mund të qëndrojë mbi fytyrat tona ,vallë ne mund ta lejojmë një gjë të tillë,apo ndoshta pas kohërave sfiduese duke u shoqëruar me ta jemi bërë të njejtë madje kam bindjen se për një kohë t ë shkurtër mund ta mbajmë edhe si sinonim termin ‘’tradhëtarë’’.

Ikja nga fakti se shqiptarët  ësht ë koha të jenë të bashkuar mes vete portë ndarë nga armiçtë tanë  po sjellë shkatërim,andaj mos gjykoni popullin,mos sulmoni ata por shikoni drejt shpresës s ë vetme dhe kini besimin se duke përkrahur të vërtetën mund ta kapni dritën e shpresës  së kahëmotshme.

Të qenurit mizor  është njëra nga punët që secili  prej nesh do të mund ta bënte madje pa u hamendur ,portë qenurit njeri I fjalës,besës ndaj popullit,vendit ku ke lindur dhe dheut ku ranë dëshmorët  është paksa e vështirë .Kohët e fundit po shohë se ata që duhet ta mbajnë këtë peshë janë thyer nga kurizi,krisur nga koka dhe kanë lëshuar popullin në zjarr.Para disa viteve kishim n ë mendje vetëm shpëtimin nga sundimi I të huajve por tani kur jemi vetë sundues  shpëtimim duket sikur sarijmë ta gjejmë dot.Askush nuk mund të  na shpëtonte përpos atyre që morën pozitat e që pas lanë banorë që lanë kokat për ta.Askush nuk ka ndërmend të harojë vuajtjet ,trishtimet dhe plasjet e timpanëve nga bombat e gjuajtura nga duart e po këtyre që ne i mbrojmë sot,askush nuk ka ndërmend të mer flamurin e bardhë e të ngrejë mbi një të vërtëtë të zez ë,askush!!

Andaj kuptojeni se ne nuk jemi askush,të gjithë jemi një popull ,jam ose jo në vijë kufitare me ju unë gjithmonë do jem në krahun e popullit tim,duke shtrënguar fortë pendën sepse vetëm ajo tregon të vërtetën ,ajo nuk shkruan nga dëshira por nga dhimbja e një të vërtete të hidhur.